GGZ Groep logo

Wat is ADHD?


banner adhd

ADHD staat voor Attention Deficit/Hyperactivity Disorder. Kort gezegd is het een aandacht(tekort)stoornis met hyperactiviteit. ADHD begint in de kindertijd. De symptomen kunnen verminderen naarmate kinderen ouder worden. Er zijn veel volwassenen die ook op latere leeftijd klachten houden. Geschat wordt dat ADHD bij 1 tot 2,5% van de volwassen Nederlandse bevolking voorkomt. ADHD is een neurobiologische stoornis en heeft niets te maken met bijvoorbeeld intelligentie, luiheid of krankzinnigheid. Als behandeling wordt vaak medicatie voorgeschreven. Niet iedereen reageert hier even goed op en bovendien vindt niet iedereen het prettig om medicijnen te slikken. Om de symptomen onder controle te krijgen, kunnen copingvaardigheden worden aangeleerd. Coping is de manier waarop iemand met problemen of situaties omgaat.

Symptomen van ADHD

Mensen met ADHD vertonen klachten die te maken hebben met de volgende drie symptomen:

  • Aandachttekort
  • Hyperactiviteit
  • Verhoogde impulsiviteit, ook wel gebrek aan remming

Bij de drie symptomen horen verschillende kenmerken, die in onderstaande tabel worden weergegeven.

AandachttekortHyperactiviteitImpulsiviteit
Snel afgeleid Rusteloos, ongedurig Valt anderen in de rede
Moeite met plannen Niet stil kunnen zitten Antwoord geven voordat vragen goed en wel gesteld zijn
Moeite met het volhouden van saaie of onplezierige taken Zich als door een motor aangedreven voelen Moeite met wachten
Moeite met organiseren Altijd bezig moeten zijn Dingen doen zonder hier goed over na te denken
Snel verveeld Beweeglijk, veel friemelen en wiebelen Dingen doen waar je laten spijt van krijgt
Zich moeilijk kunnen concentreren   Ongepast commentaar er zomaar uitflappen
Niet makkelijk kunnen switchen van de ene naar de andere taak    

Bij de drie symptomen horen verschillende kenmerken, die in onderstaande tabel worden weergegeven.

Bij kinderen vallen de hyperactieve en impulsieve symptomen vaak meer op, terwijl bij volwassenen de aandacht- en concentratieproblemen op de voorgrond staan. Wanneer aandacht- en concentratieproblemen duidelijk aanwezig zijn, maar er weinig sprake is van hyperactiviteit, wordt er gesproken van ADD (Attention Deficit Disorder).

Zowel kinderen als volwassenen met ADHD hebben vaak last van snel wisselende stemmingen en prikkelbaarheid. Ongeveer 75% heeft naast ADHD nog één of meerdere stoornissen. Meest voorkomend zijn gedragstoornissen en angst- en stemmingsstoornissen. Deze zijn vaak chronisch.

Behandeling van ADHD met cognitieve gedragstherapie en hartcoherentietraining

Cognitieve gedragstherapie is een van de meest toegepaste behandelvormen in Nederland. Deze vorm van therapie kan goed worden toegepast bij ADHD. Dit komt omdat ook cognitieve variabelen en gedragscomponenten invloed hebben op de ernst van de symptomen.

De kernsymptomen van ADHD zijn neurobiologisch van aard. Dit betekent dat ADHD zich afspeelt in het zenuwstelsel. Doordat deze neurobiologische kernproblemen al in de jeugd aanwezig zijn, is het zeer moeilijk om effectief copinggedrag aan te leren. Door de afwezigheid van, of door gebrekkige copingvaardigheden, presteren volwassenen met ADHD vaak onder hun eigen kunnen en hebben zij vaak het idee te falen. Dit heeft weer invloed op de manier waarop je over jezelf denkt. Door een aaneenschakeling van mislukkingen kan het zijn dat je negatief over jezelf gaat denken en taken benadert vanuit een negatieve hoek. Daarnaast kunnen negatieve gedachten ervoor zorgen dat je nog makkelijker wordt afgeleid of dingen gaat vermijden. Vermijdingsgedrag en negatieve gedachten kunnen weer stemmingsproblemen of andere psychische stoornissen tot gevolg hebben.

Tijdens de cognitieve gedragstherapie worden de denkpatronen die verband houden met de negatieve gevoelens onder de loep genomen. Geleerd wordt hoe u zich bewust kunt worden van de negatieve gedachten. Vervolgens leert u deze gedachten af te wegen en te beoordelen of de gedachten wel terecht en passend zijn voor de situatie. Zo zal er een heel andere kijk op dingen ontstaan wat tot minder negatieve gevoelens en vermijdingsgedrag leidt.

De behandeling van ADHD kan binnen de GGZ Groep ondersteund worden door hartcoherentietraining. Hartcoherentietraining is een ademhalingstechniek die relatief eenvoudig aan te leren is. Diverse studies tonen veelbelovende resultaten over de effectiviteit. De training zorgt ervoor dat de balans in het lichaam terugkomt en het zorgt voor stabiliteit tijdens stressvolle momenten.

Behandeling bij de GGZ Groep

De behandeling bij de GGZ Groep grijpt in op twee componenten, namelijk het verbeteren van compensatiestrategieën (gedragscomponent) en het bewerken van de negatieve gedachten en opvattingen (gedachtencomponent). Het werken aan deze twee componenten gebeurt stapsgewijs. Indien gewenst kan er nog een derde component aan de behandeling worden toegevoegd, namelijk de lichamelijke component, door middel van het trainen van de hartcoherentie.

Ons doel is om onze zorg laagdrempelig en toegankelijk voor iedereen te houden. Naast het verminderen van klachten streven wij nadrukkelijk naar verhoging van de levenskwaliteit.

In de meeste gevallen wordt de behandeling volledig vergoed

Aangezien onze behandeling bestaat uit bewezen effectieve behandelmethoden wordt de behandeling bij de GGZ Groep in de meeste gevallen volledig vergoed door uw zorgverzekeraar.

Met de meeste zorgverzekeraars heeft de GGZ Groep een contract afgesloten waardoor de behandeling 100% wordt vergoed indien u in bezit bent van een verwijsbrief. U komt ook in aanmerking voor vergoeding als er geen contract is afgesloten. Het percentage ligt dan meestal lager.

Heeft u nog vragen? Bel ons op ons gratis nummer: 0800-GGZ GROEP (0800-449 4763 Op werkdagen van 09:00 tot 17:00 bereikbaar U kunt hier ook ons gratis informatiepakket aanvragen

Hoe vaak komt ADHD voor?

Het voorkomen (de prevalentie) van ADHD bij kinderen wordt geschat op 4-8% (Faraone e.a., 2003). Tot de jaren negentig ging men er vanuit dat ADHD zou verdwijnen in de volwassenheid. Bij een aantal cliënten is er wel sprake van een afname van de symptomen, maar bij 60% blijven de symptomen hinderlijk en bij 90% blijft er sprake van disfunctioneren in de volwassenheid (Biederman e.a., 2000). Het voorkomen van ADHD bij volwassenen wordt geschat op 3-5%. Een onderzoek onder volwassenen laat een gelijke verdeling van ADHD bij mannen en vrouwen zien. Bij kinderen zijn de jongens in de meerderheid.

De criteria voor ADHD zoals geformuleerd in de DSM-5 (APA, 1995) vormt een probleem bij de berekening van de prevalentie van ADHD bij volwassenen en bij de diagnostiek op individueel niveau. Deze criteria zijn namelijk ontwikkeld en getoetst aan kinderen van 4-16 jaar en hierdoor al snel niet meer van toepassing op volwassenen. Hierdoor is er een kans dat volwassenen niet de juiste diagnose krijgen.

Volwassenen bevinden zich in een andere levensfase dan kinderen. Bij volwassenen staan aandachtsproblemen meer op de voorgrond. De hyperactiviteit is bij volwassenen vaak aangepast of wordt gecompenseerd door sporten of een hectische baan met veel variatie. Sommigen proberen zichzelf rustig te houden door te blowen of het gebruik van alcohol of kalmeringsmiddelen. Tot slot komt hyperactiviteit bij volwassenen nog wel eens tot uiting in verbale drukte, luid praten of een nadrukkelijke aanwezigheid (Kooij e.a., 2001).

Oorzaken van ADHD

De symptomen van ADHD werden vroeger samengevat onder de naam Minimal Brain Damage (minimale hersenschade). Toen werd aangenomen dat een kleine hersenbeschadiging de oorzaak van ADHD was. Naar aanleiding van recent onderzoek wordt tegenwoordig erfelijkheid als belangrijkste risicofactor voor ADHD gezien (Kooij, 2009).

Kortdurend zuurstofgebrek bij de geboorte verklaart slechts in 2% van de gevallen het ontstaan van ADHD (Buitelaar, 2002). Wel is het zo dat ongunstige factoren in de baarmoeder, zoals langdurig zuurstofgebrek door bloedverlies of een slecht functionerende placenta, alcoholgebruik of roken door moeder tijdens de zwangerschap, van invloed kunnen zijn op het ontstaan van ADHD. Daarnaast lijkt er een verband te zijn tussen een laag geboortegewicht en vroeggeboorte en ADHD.

Diagnostiek bij ADHD

Wanneer er een vermoeden bestaat dat iemand aan ADHD lijdt, kan daar verder onderzoek naar worden gedaan. De diagnose van ADHD wordt gesteld op basis van informatie zoals de (medische) voorgeschiedenis. De arts zal behalve aan de patiënt zelf ook vragen stellen aan een familielid of de partner van de patiënt. Soms worden verslagen uit eerder onderzoek of vroegere schoolrapporten meegenomen in het diagnostisch onderzoek.

Er bestaat nog geen neuropsychologische test die gevoelig genoeg is om de diagnose ADHD vast te kunnen stellen. Wel wordt neuropsycholgisch onderzoek soms gedaan ter ondersteuning van de diagnose en om te kijken waar iemand zijn sterke en minder sterke punten liggen.

Voor meer informatie over onderzoek en diagnosestelling van ADHD kijkt u op www.neuropsychologischonderzoek.nl.

Heeft u nog vragen?

Bel ons op:

040-2364111 .

Op werkdagen van 09:00 tot 17:00 bereikbaar

Copyright © 2010 - 2024 GGZ Groep, Alle rechten voorbehouden
Disclaimer - Sitemap